عنوان کتاب: آموزش کامل ارزهای دیجیتال
نویسنده: نعمت علاف صالحی
تمامی ارزهای دیجیتال واحدهای پولی مستقل از اقتصادهای شناخته شده و کلاسیک هستند که به طور کامل در دنیای الکترونیکی تولید شده، ذخیره می شوند و از طریق همین فضاهای الکترونیکی منتقل می گردند. ارزهای دیجیتالی از یک جریان ارزش افزوده در بستری از اطلاعات دیجیتال شکل می‌گیرند.
اما در دنیای رمز ارزها ماجرا چیز دیگری است. در این جریان اقتصادی، ارزش رمز ارزها وابسته به پول با ماهیت فیزیکی نیست. یک جریان باز اقتصادی که مستقل از بانکها در دنیای الکترونیکی استخراج میشود و مستقل از همان بانکها ذخیره شده و می‌توانید آنها را جابه‌جا کنید.
حالا جریانات پولی تغییر کرده است. فضاهای درآمدزایی از تفکرات کلاسیک در حال حرکت به سمت منابعی بی‌پایان و جذاب در آن سوی فضاهای اینترنتی است. جایی در دنیای مجازی که با اقتصادی مجازی درآمدزایی واقعی و ثروتی همیشگی را پدید آورده است.
رمز ارزها ایده‌های درآمدزایی ساده از دنیای پیچیده اینترنتی هستند. نوعی جریان پولی که مستقل از هر جریان پولی‌ای که می‌‌شناسید، قواعد اقتصادی و ماجراهای ارزشی خودش را شکل می‌دهد.
اگر می خواهید با حرکت نوین جریانات پولی، از دنیای مجزایی، درآمدی واقعی کسب کنید، قطعا به اطلاعاتی مفید و هدفمند از ارزهای دیجیتال نیاز دارید. پس همراه این کتاب باشید تا به دانستنی‌های مهم در خصوص رشته ارزهای دیجیتال اشاره تخصص به‌دست آورید.
در اصل یک سیستم رمزگذاری شده ماهیت کلی استخراج تا تراکنش‌های ارز دیجیتال را مدیریت می‌کند. اگر شما هم علاقه به حضوری قدرتمند در این اقتصاد پویا و مستقل و در عین حال دقیق و پیشرو دارید، لازم است تا قبل از ورود، اطلاعاتی مهم از دنیای ارزهای دیجیتال را بدانید.
خلاصه ای از کتاب:
ارز دیجیتال چیست؟
تمامی ارزهای دیجیتال واحدهای پولی مستقل از اقتصادهای شناخته شده و کلاسیک هستند که به طور کامل در دنیای الکترونیکی تولید شده، ذخیره می شوند و از طریق همین فضاهای الکترونیکی منتقل می گردند. ارزهای دیجیتالی از یک جریان ارزش افزوده در بستری از اطلاعات دیجیتال شکل می گیرند.
اما در دنیای رمز ارزها ماجرا چیز دیگری است. در این جریان اقتصادی، ارزش رمز ارزها وابسته به پول با ماهیت فیزیکی نیست. یک جریان باز اقتصادی که مستقل از بانک ها در دنیای الکترونیکی استخراج می شود و مستقل از همان بانک ها ذخیره شده و می توانید آنها را جابجا کنید.
در اصل یک سیستم رمزگذاری شده ماهیت کلی استخراج تا تراکنش های ارز دیجیتال را مدیریت می کند. اگر شما هم علاقه به حضوری قدرتمند در این اقتصاد پویا و مستقل و در عین حال دقیق و پیشرو دارید، لازم است تا قبل از ورود، اطلاعاتی مهم از دنیای ارزهای دیجیتال را بدانید.
ارز دیجیتال به انگلیسی Digital currency
ارزهایی هستند که به صورت الکترونیکی ذخیره و منتقل می‌شوند و مبنای آنها صفر و یک است. همان‌طور که از واژه آن نیز برمی‌آید، ارز دیجیتال به هر ارزش ایجاد شده در بستر دیجیتال اشاره دارد. این مفهوم در مقابل واسطه‌های فیزیکی مانند اوراق بانکی یا سکه مطرح میشود. ارز دیجیتال ویژگی‌هایی مشابه با ارزهای فیزیکی دارد، اما به‌طور معمول تراکنش‌های انتقال سرمایه ارزهای دیجیتالی به‌صورت آنی و بدون مرز بین افراد قابل انجام است.
ارزهای مجازی و رمزارزها به انگلیسی: Cryptocurrency هر دو از نمونه‌های ارزهای دیجیتال هستند اما هر ارز دیجیتالی ارز مجازی یا رمزارز نیست.
پول‌های دیجیتال مانند پول‌های فیزیکی، برای خرید کالا و خدمات مورد استفاده قرار می‌گیرند اما می‌توانند به استفاده در مجامع خاص نیز محدود شوند؛ برای مثال می‌توان یک پول مجازی مخصوص یک بازی یا شبکه اجتماعی داشت. پول‌های دیجیتال مانند بیت کوین و اتریوم به عنوان «پول‌های غیرمتمرکز دیجیتال» شناخته می‌شوند؛ به این معنی که مرکزی برای تولید این پول وجود ندارد.
ارز دیجیتال (Cryptocurrency) شکل خاصی از پول دیجیتال است که بر پایه علم رمزنگاری ایجاد شده است. بیشتر ارزهای دیجیتال برای بهره‌مند شدن از ویژگی‌های اساسی مانند غیرمتمرکز بودن، شفافیت و تغییرناپذیر بودن از بلاک چین استفاده می‌کنند.
ماهیت غیرمتمرکز ارزهای دیجیتال به این معنی است که هیچ نهاد، گروه یا سازمانی آنها را کنترل نمی‌کند.
کریپتوکارنسی‌ها را می‌توان به صورت مستقیم و بدون دخالت هرگونه واسطه‌ای در اینترنت به شخص دیگری ارسال کرد. یعنی برای ارسال ارزهای دیجیتال به یکدیگر نیازی به افتتاح حساب بانکی، استفاده از خدمات بانکها یا هر سازمان واسطه دیگری نخواهید داشت.
رمزارزها همانند ریال و دلار پول‌هایی هستند که با سازوکار مختلفی ایجاد و توزیع می‌شوند. فرایند خلق برخی از این پول‌ها مانند بیت کوین با ماینینگ انجام میشود و برای تعدادی دیگر از آنها، تمامی سکه‌ها از قبل به صورت استخراج شده در شبکه قرار می‌گیرند.
ارزهای دیجیتال بر روی فناوری دفترکل توزیع شده ساخته شده‌اند که یکی از محصولات مهم آن، فناوری بلاک چین است. بلاک چین‌های عمومی که اکثر ارزهای دیجیتال از آن استفاده می‌کنند، قابلیت مشاهده تمامی تراکنش‌ها را چه برای افرادی که در شبکه حضور دارند و چه برای افراد خارج از شبکه فراهم می‌کند.
تعریف ارز دیجیتال:
ارز دیجیتال به‌عنوان یک واحد پولی یا واسطه تبادل (جدا از واسطه‌های فیزیکی مانند اوراق بانکی یا سکه) برپایه اینترنت تعریف میشود که ویژگی‌هایی مشابه با پول فیزیکی را داراست، اما تراکنش‌های انتقال سرمایه را به‌صورت آنی و بدون مرز بین افراد انجام می‌دهد. پول‌های مجازی و ارز رمزی هر دو از نمونه‌های پول‌های دیجیتال هستند اما برعکس این عبارت صحیح نیست. در واقع نمی‌توان پول دیجیتال را به این دو گروه محدود کرد.
به ارزهایی که به‌صورت الکترونیکی تولید، ذخیره و منتقل می‌شوند، ارز دیجیتال گفته میشود. همان‌طور که از نام آن پیداست، این ارزها به ارزش ایجاد شده بر بستر دیجیتال اشاره دارند. تمامی مراحل تولید، ذخیره و انتقال این ارز نیز در بستر دیجیتال انجام میشود.
در حقیقت، ارز دیجیتال یک نوع سیستم پولی الکترونیکی است. در این سیستم، برای تأیید تراکنش‌ها و تولید پول، احتیاجی به وجود بانکها یا اشخاص ثالث نیست و به‌جای آن، از سیستم رمزنگاری‌شده استفاده میشود. این تراکنش‌های رمزنگاری‌شده، در یک دفترکل توزیع‌شده با عنوان بلاک‌چین ثبت می‌شوند. بدین صورت، امکان پرداخت نظیر به نظیر مستقیم و بدون واسطه وجود دارد.
از همین رو، علاوه بر اینکه تمامی تراکنش‌ها با استفاده از سیستم رمزنگاری‌شده، در امنیت کامل، انجام میشود، به دلیل ماهیت غیر متمرکز آن، هیچ نهاد یا سازمانی هیچ‌گونه کنترل و نظارتی بر آن ندارد. شما می‌توانید ارزهای دیجیتال را بدون دخالت هیچ واسطه‌ای و به‌صورت مستقیم، به شخص دیگری انتقال دهید.
بدین صورت، برای اینکه بتوانید ارزهای دیجیتال را مبادله کنید، نیازی به افتتاح حساب در بانک یا استفاده از خدماتی که بانکها و سازمان‌های واسطه ارائه می‌دهند، ندارید. رمزارزها نیز مانند پول‌های فیزیکی، به روش‌های مختلفی ایجاد و توزیع می‌شوند. برخی از آنها مانند بیت کوین به روش ماینینگ استخراج می‌شوند و برخی دیگر از آنها، از ابتدا به‌صورت استخراج‌شده در شبکه قرار می‌گیرند.
ارز دیجیتال چگونه عمل می‌کند؟
ارزهای دیجیتال مختلفی وجود دارند و هر کدام از این رمزارزها، برای اجرای تراکنش‌های خود، از روش‌های مختلفی استفاده می‌کنند. به‌عنوان مثال، بیت کوین از روش اثبات عمل استفاده می‌کند که طی آن ماینرها یا همان استخراج‌کنندگان، تراکنش‌ها را تأیید می‌کنند. این روش‌ها در بلاک‌چین به‌عنوان یک سازوکار توافق جمعی شناخته می‌شوند که فرایند به اتفاق نظر رسیدن مشارکت‌کنندگان حاضر در شبکه، درباره تأیید کردن یا نکردن تراکنش‌ها در شبکه را تعیین می‌کنند.
تمامی تراکنش‌های ارزهای دیجیتال، بر اساس روش انتخاب‌شده، به‌صورت نظیر به نظیر (P2P) انجام میشود، بنابراین نیاز به واسطه از بین می‌رود.
اما اگر برایتان این سؤال پیش آمده که چه چیزی بر ارزهای دیجیتالی نظارت دارد و امنیت آنها را تأمین می‌کند، باید بگوییم که مسئولیت نظارت بر شبکه‌های ارز دیجیتال و تأمین امنیت آنها، توسط نودها انجام میشود. به‌عنوان مثال، در بیت کوین، این ماینرها یا همان استخراج‌کنندگان بیت کوین هستند که مسئولیت آن را بر عهده دارند، و در رمزارزهایی مانند ترون و ایاس، در مورد انتخاب نودها رأی‌گیری میشود.
تاریخچه ارز دیجیتال:
ریشه‌های پول الکتریکی به ایجاد شرکت دیجی‌کش در اواخر دهه ۹۰ توسط دیوید چاوم برمی‌گردد.
دیجی‌کش که در آن از علم رمزنگاری استفاده شده بود، بستری برای بانکها فراهم می‌کرد تا به وسیله آن قابلیت انتقال ارزش به صورت الکترونیکی فراهم شود.
یکی از اولین ای-گلدها با پشتوانه طلا در سال ۱۹۹۶ ایجاد شد. یکی از پول‌های دیجیتال مطرح دیگر لیبرتی رزرو به انگلیسی Liberty Reserve بود که در سال ۲۰۰۶ به‌وجود آمد. این سرویس به کاربران اجازه می‌داد تا پول دلار یا یوروی خود را به رزرو آزادی تبدیل کرده و بتوانند آن را آزادانه با دستمزد ۱٪ بین یکدیگر رد و بدل کنند. هر دوی این سرویس‌ها متمرکز بوده و برای استفاده در پول‌شویی شهرت داشتند.
همین امر سبب شد تا دولت آمریکا هر دو سرویس را تعطیل کند و علاقه به استفاده مجدد از پول‌های دیجیتال را افزایش دهد. این امر با معرفی بیت‌کوین در سال ۲۰۰۹ همراه بود که آن را به بزرگ‌ترین و موردِ قبول‌ترین پول دیجیتال تبدیل کرد. از جمله نقاط قوت بیت‌کوین در برابر سایر نمونه‌های پیشین استفاده از فناوری دفتر کل توزیع شده بود. همچنین بیت کوین یک راه جدیدی را در پیش روی افراد قرار داده تا بدون واسطه دارایی‌های خود را مبادله نمایند.
ارز دیجیتال چه سودی دارد؟
ارزهای رمزنگاری‌شده، ارزهایی هستند که از رمزنگاری برای امنیت، صحت پرداخت‌ها و عملکرد خود استفاده می‌کنند.
سایت‌های فارسی‌زبان برای اشاره به ارزهای رمزنگاری‌شده از نام‌های زیر نیز استفاده می‌کنند:
- رمزارز
- ارز رمزی
- ارز رمزپایه
- کریپتوکارنسی
- ارز دیجیتال
- ارز مجازی
در واقع ارزهای دیجیتال دسته گسترده‌ای ارزها هستند و ارزهای رمزنگاری شده (یا اصطلاحا کریپتوکارنسی‌ها) به عنوان زیردسته این ارزها محسوب می‌شوند.
ارزهای دیجیتال ارزهایی هستند که فقط بصورت دیجیتال وجود دارند، به صورت دیجیتال نگهداری و منتقل میشود. این ارزها شکل فیزیکی ندارند، گرچه می‌توان کلید خصوصی آنها را بطور مثال روی یک کاغذ چاپ کرد. (کلید خصوصی، مانند یک رمز است)
نقل و انتقال ارزهای دیجیتال از طریق کیف پول‌های نرم‌افزاری که روی موبایل و کامپیوتر نصب می‌شوند انجام میشود. البته کیف پول‌های سخت‌افزاری که برخی از آنها شکلی مشابه فلش مموری دارند نیز برای این ارزها ساخته شده است.
معروف‌ترین ارز دیجیتال، بیت‌کوین است که احتمالا نام آن را شنیده‌اید.
بیت‌کوین مانند تمام ارزهای دیگر دنیا دارای ارزش است. برخی کشورها بیت‌کوین را به عنوان کالا دسته‌بندی کرده‌اند و برخی دیگر به عنوان ارز دیجیتال، قوانینی برای آن وضع کرده‌اند.
اما چه بیت‌کوین را به عنوان یک کالا یا دارایی دیجیتال در نظر بگیریم و چه به عنوان یک ارز، بیت‌کوین ارزش بالایی پیدا کرده و حجم معاملات روزانه آن به میلیاردها دلار می‌رسد.
تکنولوژی ارزهای دیجیتال (و به خصوص تکنولوژی بلاک‌چین) استفاده‌ها و کاربردهای بسیار زیادی دارد که در ادامه به شما توضیح خواهیم داد.
پول الکترونیکی:
امروزه این مسئله پذیرفته شده‌است که بانکداری الکترونیکی می‌تواند به دو جریان مجزا تقسیم شود: یکی عبارت است از محصولات پول الکترونیکی، به ویژه در شکل محصولاتی که ارزش را ذخیره می‌کنند و دیگری عبارت است از تحویل یا دسترسی الکترونیکی به محصولات. این‌ها محصولاتی هستند که به مصرف‌کننده این امکان را می‌دهند تا از وسایل ارتباطی الکترونیکی استفاده کرده و به این ترتیب به خدمات پرداخت قراردادی دسترسی داشته باشند.
برای مثال استفاده از یک کامپیوتر شخصی یا شبکه کامپیوتری (نظیر اینترنت) برای پرداخت کارت الکترونیکی یا ارسال دستوری برای انتقال وجوه بین حساب‌های بانکی. از آنجایی‌که پول الکترونیکی همچنان در مراحل اولیه پیشرفت است، هنوز تعریف واحدی از پول الکترونیکی وجود ندارد و اشخاص مختلفی پول الکترونیکی را به روش‌های متفاوتی تعریف کرده و توضیح داده‌اند.
جامعه اروپا در پیش‌نویس دستورالعمل خود، پول الکترونیکی را بدین‌گونه توصیف نموده‌است:
- بر روی قطعه‌ای الکترونیکی همانند تراشه کارت یا حافظه‌کامپیوتر به صورت الکترونیکی ذخیره شده.
- به عنوان یک وسیله پرداخت برای تعهدات اشخاصی غیر از مؤسسه صادرکننده، پذیرفته شده‌است.
- بدین منظور ایجاد شده‌است که به عنوان جانشین الکترونیکی برای سکه و اسکناس در دسترس و اختیار استفاده‌کنندگان قرار گیرد.
- به منظور انتقال الکترونیکی وجوه و پرداخت‌های با مقدار محدود ایجاد شده‌است.
مشاور امور مصرف‌کنندگان آمریکا، پول الکترونیکی را به این عنوان توصیف نموده‌است: پولی است که به صورت الکترونیکی حرکت کرده و به گردش درمی آید و می‌تواند به صورت کارت هوشمند یا کارت‌هایی که در آنها ارزش ذخیره شده، یا کیف پول الکترونیکی ارائه شود.
همچنین می‌تواند در پایانهٔ فروش استفاده شده یا بدون دخالت هیچ شخص دیگری و به‌طور مستقیم به صورت شخص به شخص مورد استفاده قرار گیرد و نیز می‌تواند از طریق خطوط تلفن به سوی بانکها یا دیگر ارائه دهندگان خدمات یا صادرکنندگان (پول الکترونیکی) به حرکت درآمده یا خرج شود.
وزارت خزانه‌داری آمریکا:
در ۲۰ مارس سال ۲۰۱۳ شبکه اجرایی جرائم مالی به انگلیسی:Financial Crimes Enforcement Network رهنمودی را برای روشن‌سازی روش اجرای قانون پنهان‌کاری بانکها به انگلیسی Bank Secrecy Act در مقابله با افرادی که پول مجازی تولید، رد و بدل یا انتقال می‌دهند، تصویب کرد.
مسایل امنیتی:
در ماه مه سال ۲۰۱۴ کمیسیون بورس و اوراق بهادار آمریکا در مورد مخاطرات بیت‌کوین و دیگر ارزهای مجازی هشدار داد.
خرید و فروش:
خرید و فروش ارزهای دیجیتال یا ترید کردن، یکی از مواردی است که می‌تواند منجر به سودآوری یا ضرر برای کاربران گردد، برای خرید و فروش ارزهای دیجیتال، کاربران می‌بایست به صرافی‌های آنلاین مراجعه نمایند تا بتوانند به استفاده از خدمات تبدیل ارزهای دیجیتال به دیگر ارزها یا خرید و فروش ارزهای دیجیتال با پول نقد بپردازند.
بورس کالای شیکاگو:
در ماه ژانویه سال ۲۰۲۰ بورس کالای شیکاگو CME ابزار معاملاتی اختیار معامله بیت کوین را ایجاد کرد.
بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران:
تأکید دارد که گسترش استفاده از رمزارزها تأثیرات بالقوه‌ای بر سیاست‌های پولی و ارزی کشور خواهد داشت و همراه ایجاد فرصت‌های جدید، تهدیدهایی را متوجه عموم مردم و سازمان‌های استفاده‌کننده از آن خواهد نمود؛ لذا بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران به منظور ممانعت از بروز صدمات، حمایت از حقوق مصرف‌کنندگان و تسهیل کسب و کار در این حوزه، چارچوب اولیه مقررات مرتبط با رمزارزها را که به تصویب شورای پول و اعتبار رسیده‌است، اعلام می‌نماید.
بانک مرکزی بنابر وظایف مشخص شده در حوزه پولی و بانکی، برای آن بخش از حوزه‌هایی که می‌توانند بر سیاست‌های پولی و مالی کشور تأثیرگذار باشد، سیاست‌های مربوطه را در این سند تدوین نموده‌است. این حوزه‌ها شامل و نه محدود به موارد زیر است:
- عرضه اولیه سکه (ICO)
- صرافی‌های رمزارزی و سامانه‌های مرتبط
- کیف پول رمزارزی
- استخراج رمزارز
بانکداری الکترونیکی:
در سال‌های اخیر، مصرف‌کنندگان تمایل چشمگیری برای انجام مبادلات الکترونیکی از خود نشان داده‌اند. کاهش هزینه و افزایش سرعت دسترسی به اینترنت و مزایای اقتصادی و اجتماعی تجارت الکترونیکی از دلایل اصلی توجه مردم به اینگونه مبادلات است. تجارت الکترونیک واژه‌ای است که برای تجارت از طریق سیستم‌های اطلاعاتی- ارتباطی بکار می‌رود.
در این گزارش مقدمه‌ای در مورد تجارت الکترونیکی آورده شده‌است که هدف از آن، آشنایی با ابعاد و زیرساخت‌های تجارت الکترونیکی و تبیین نقش و جایگاه انتقال الکترونیکی وجوه و بانکداری الکترونیکی در آن می‌باشد. سپس توضیحاتی در رابطه با بانکداری الکترونیکی، پرداخت الکترونیکی، مزایا و معایب آنها ذکر شده‌است.
در ادامه پول الکترونیکی که یکی از مهم‌ترین زیر سیستم‌های پرداخت الکترونیکی است معرفی می‌گردد و مزایا و معایب آن بررسی میشود. در واقع پول الکترونیکی یک مکانیسم پرداخت ارزش ذخیره شده یا پیش پرداخت شده‌است که در آن مقداری از وجوه یا ارزش که برای مصرف‌کننده قابل استفاده‌است، در یک وسیله و قطعه الکترونیکی ذخیره شده و در تصرف مشتری است.
بانکداری الکترونیک (ای-بانک) را می‌توان استفاده از تکنولوژی پیشرفته شبکه‌ها و مخابرات، جهت انتقال منبع (پول) در سیستم بانکداری معرفی کرد. در تعریفی دیگر، بانکداری الکترونیکی عبارت از ارائه کلیه خدمات بانکی به صورت الکترونیک و از طریق واسطه‌های ایمن و بدون نیاز به حضور فیزیکی مشتری است.
در کشورهای پیشرفته دنیا مذاکرات بین خریدار و فروشنده، سفارش خرید، تهیه بیمه نامه، انتقال پول، حمل و نقل کالا و ترخیص از گمرکات به صورت الکترونیکی پشتیبانی میشود و روش‌های نقل و انتقال پول به صورت الکترونیکی و حمل و نقل کالا بر اساس در خواست‌های الکترونیکی است که در این راستا بانکداری الکترونیکی از ارکان اصلی و لازمه تحقق این امر می‌باشد.
پرداخت الکترونیکی:
زمان شروع پرداخت الکترونیکی را می‌توان سال ۱۹۱۸ میلادی دانست، یعنی هنگامی که بانک‌های فدرال رزرو آمریکا به انتقال وجوه از طریق تلگراف می‌پرداختند. پرداخت الکترونیکی اشکال گوناگونی دارد که می‌توان آن را به دو دسته اصلی تقسیم کرد:
- سیستم‌های پرداخت برای معاملات عمده فروشی
- سیستم‌های پرداخت برای معاملات خرده فروشی
در چنین مکانیسم‌هایی پرداخت به صورت برخط نیز وجود دارد و از طریق بررسی و کنترل زاویای مختلف سیستم، اعمال میشود. تعدادی از ابداعات در محدوده پرداخت‌های الکترونیکی جزئی (خرده فروشی) به عنوان پول الکترونیکی شناخته شده‌اند.
این ابداعات که در حال حاضر نیز در مرحله اول توسعه و پیشرفت قرار دارند، بالقوه دارای این قدرت هستند که قواعد حاکم بر پول نقد را در مورد پرداخت‌های خرده فروشی به چالش کشیده و در عین حال می‌توانند معاملات خرده فروشی را هم برای مصرف‌کننده و هم برای تجار، ساده‌تر و ارزانتر گردانند.
در این زمینه ادعا شده‌است که پول الکترونیکی مفهومی جدید از کیف پول را ارائه نموده، سیستم پرداخت تجاری را برای اینترنت به وجود آورده و راه دولت‌ها را برای پرداخت به صورت الکترونیکی، تغییر داده و انقلابی را در گردش ارزش (پول) از طریق خطوط تلفن و امواج (الکترونیکی) پدیدآورده‌است.
