عنوان کتاب: باید ها و نباید های خانواده های دارای فرزند معلول(اوتیسم)

نویسندگان: سید مصطفی موسوی، جلیل کریمی، مریم قلمباز

ویراستار: سید فخرالدین طاهرزاده موسویان

فهرست

بایدها و نبایدهای خانواده‌های دارای فرزند معلول(اوتیسم)

مقدمه

معلولیت

فرد دارای معلولیت یا معلو

علل معلولیتها

انواع معلولیته

کودکان استثنایی

انواع کودکان استثنای

پاره‌ای از مشکلات و روش‌های توانمند سازی کودکان استثنای

راهکار‌هایی برای توانمند سازی کودکان استثنایی

اوتیسم

اختلالات طیف اوتیسم

تشخيص بیماری اوتيسم

علت اتیسم چیست؟

ارتباط بین واکسن‌ها و اختلالات طیف اوتیس

عوامل خطرزای ابتلا به اوتیسم در کودکان

علائم اوتیسم

باورهای غلط درباره اتیسم

نشانه‌های اتیسم در سنین مختلف

علائم و نشانه‌های اتیسم (اوتیسم) در بزرگسالان

علائم و نشانه‌های اتیسم (اوتیسم) بر اساس حیطه ها

مشکلات پیش روی افراد دارای اوتیسم

پیشگیری از ایجاد اوتیسم

مداخله و پشتیبانی اختلال طیف اتیسم

چالشهای همراه با اختلال طیف اتیسم

شرایط بهداشتی و پزشکی و روانی مرتبط با اختلال طیف اتیسم

هزینه‌های اقتصادی

رفتار والدین دارای فرزند اوتیسم

شیوه‌های فرزندپروری

شیوه فرزندپروری و اختلالات طیف اتیسم

حساسیت و دلبستگی والدین در اختلال طیف اتیسم

تنظیم عاطفی

فنوتیپ گسترده اتیسم

درمان به عنوان وسیله‌ای برای درک مکانیسم¬ها در اختلال طیف اتیسم

مداخلات والدین به عنوان درمانگر

پذیرش تشخیص اوتیسم در والدین و تاثیرات آن¬ها در مداخلات

عوامل موثر بر شیوه فرزند پروری والدین دارای کودک اتیستیک

راهکارهایی برای بهبود شرایط کودکان مبتلا به اوتیسم

مهمترین درمانها و مداخلات در اتیسم

مشکلات حرکتی در کودکاناوتیسم

توان بخشي و معلولی

استرس در والدین دارای فرزند اوتیسمی

نکاتی برای کنترل استرس در والدین دارای فرزند اوتیسمی

لزوم توانمند سازی والدین کودکان مبتلا به اتیسم

نتیجه گیری

پرورش فرزند در خانواده از مهمترین ارکانی است که هر پدرومادر دلسوزی دغدغه آن را در سر می پروراند و حال اینکه در خانواده کودکانی با اختلالاتی جسمی و روحی نیزهمچون فرشتگانی معصوم حضوری سبز داشته باشند و این پدر و مادر همچون باغبانی دلسوز هستند که باید به رشد این فرشتگان اهتمام ورزند.

سلامت را به معنی برخورداری از آسایش کامل جسمانی، روانی و اجتماعی، و نه فقط نداشتن بیماری و ناتوانی تعریف می­کنند، در همین راستا عملکردی که افراد در نتیجه حضور درعرصه‌های مختلف زندگی و ایفای نقش­های اجتماعی دارند، شامل کارکرد در سه سطح آناتومیک و فیزیولوژیک، فعالیت‌های روزمره زندگی، و مشارکت­های اجتماعی است. از طرفی عدم کارکرد یا هرگونه محدودیت یا فقدان در هر سه سطح یادشده، ناتوانی را به دنبال دارد.

معلولیت به آسیب‌های ناشی از احتلال و ناتوانی گفته می‌شود که منجر به ایجاد محدودیت و جلوگیری از ایفای نقش طبیعی فرد در زندگی می‌گردد. این نقش بر اساس جنسیت، سن، عوامل اجتماعی و فرهنگی به عهده فرد گذاشته شده است. بعبارت دیگر ﻣﻌﻠﻮﻟﯿﺖ ﻋﺒﺎرﺗﺴﺖ از ﻣﺤﺪودﻳﺖ ھﺎی داﺋﻤﻲ در زﻣﯿﻨﻪ ھﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺟﺴﻤﻲ، ﺣﺴﻲ ﻳﺎ ذھﻨﻲ ـ رواﻧﻲ ﻛﻪ ﺷﺨﺺ ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ آن را در زﻧﺪﮔﻲ روزﻣﺮه در ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺑﺎ ﺳﺎﻳﺮ اﻓﺮاد ﺟﺎﻣﻌﻪ دﭼﺎر ﻣﺸﻜﻞ ﻳﺎ ﻣﺤﺪودﻳﺖ ﺳﺎزد. اﺷﺨﺎص ﻣﻌﻠﻮل، انسان­هایی هستندﻛﻪ ﻋﻤﻠﻜﺮد ﺟﺴﻤﺎﻧﻲ، ﺗﻮاﻧﺎﻳﻲ‌های ذهﻨﻲ و ﻳﺎ ﺳﻼﻣﺘﻲ رواﻧﻲ آنها ﺑﻪ اﺣﺘﻤﺎل ﻗﺮﻳﺐ ﺑﻪ ﻳﻘﯿﻦ ﺑﻪ ﻣﺪت ﺑﯿﺶ از ﺷﺶ ﻣﺎه از آﻧﭽﻪ اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺳﻦ آنهاﺳﺖ اﻧﺤﺮاف داﺷﺘﻪ و ﺑﻪ ھﻤﯿﻦ دﻟﯿﻞ ﺑﺮای آﻧﺎن در زﻧﺪﮔﻲ روزﻣﺮه ﻣﺸﻜﻼﺗﻲ را ﺑﻮﺟﻮد ﻣﯽ آورد.

در آخرین طبقه بندی بین المللی عملکرد و ناتوانی و سلامت، ناتوانی یا معلولیت عنوانی فراگیر در نظر گرفته می­شود که برای اختلال­ها، محدودیت در فعالیت­ها یا موانع مشارکت به کار می­رود. معلولیت به جنبه‌های منفی تعامل میان افراد با شرایط سلامتی (مانند سندرم داون) با عوامل محیطی و شخصی(مانند نگرش­های منفی و حمایت اجتماعی پایین) اشاره می­کند.

فرد دارای معلولیت یا معلول

کسی است که بخشی از توانایی­های فیزیکی، جسمی، اجتماعی، حرفه‌ای، ذهنی و روانی خود را از دست داده و یا اصلا بدست نیاورده است.

اﺻﻮﻻ ً ﻧﺎﺗﻮانی­ها، ناهنجاری­ها و ﻧﺎرسائی­هایی ﻛﻪ ﺑﺮای ﻳﻚ اﻧﺴﺎن ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻳﻚ ﻣﻮﺟﻮد زﻧﺪه ﺑﻪ وﺟﻮد ﻣﻲ­آﻳﺪ ﺧﻮد را در ﺳﻪ ﻗﺎﻟﺐ ﻧﻤﺎﻳﺎن ﻣﻲ­ﺳﺎزد:

– ﺑﯾﻣﺎرﯾهﺎ: ﻛﻪ ﺑﻮﺳﯿﻠﻪ اﺗﺨﺎذ ﺗﺪاﺑﯿﺮ ﻛﻠﯿﻨﯿﻜﻲ، داروﺋﻲ و ﻳﺎ اﺣﺘﻤﺎﻻ ًاز طﺮﻳﻖ ﺣﺮﻛﺖ درﻣﺎﻧﻲ ﻣﻌﺎﻟﺠﻪ ﺷﺪه و از ﺑﯿﻦ ﻣﻲروﻧد.

– ضعف­ها: ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺿﻌﻒ‌های ﻧﮕهﺪاری، ﺿﻌﻒ‌های ارﮔﺎﻧﻲ و ﻳﺎ ضعف­های هماهنگی ﻛﻪ ﺑﻮﺳﯿﻠﻪ ﺣﺮﻛﺎت اﺻﻼﺣﻲ ﺑﺮطﺮف ﻣﻲ­ﺷﻮﻧﺪ.

–معلولیت­ها: ﻛﻪ ﻧﻪ ﻗﺎﺑﻞ ﻣﻌﺎﻟﺠﻪ و ﻧﻪ ﻗﺎﺑﻞ ﺑﺮطﺮف ﻛﺮدن هستند
ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﻣﻌﻠﻮﻟﯿﺖ ﻋﺒﺎرﺗﺴﺖ از هرﻧﻮع ﻧﺎﺗﻮاﻧﻲ، ﻧﺎھﻨﺠﺎری و ﻳﺎ ﻧﺎرﺳﺎﺋﻲ ﻛﻪ ﻗﺎﺑﻞ ﺑﺮطﺮف ﻛﺮدن و ﻳﺎ ﻣﻌﺎﻟﺠﻪ ﻧﺒﺎﺷﺪ.

طبقه بندی­های مختلفی برای کودکان معلول وجود دارد که هرکدام ویژگی­های خاص خود را دارند. نکته قابل توجه در مورد این طبقه بندی­ها توجه به فردیت هر کودک در ارائه خدمات بر مبنای این طبقات است. در یکی از این طبقه بندی­ها کودکان با نیازهای ویژه شامل این گروه­ها می­شوند: کودکان با آسیب شنوایی، کودکان با آسیب بینایی، کودکان کم توان ذهنی، کودکان با اختلال یادگیری، کودکان با نقص ارتوپدیک، کودکان با اختلال هیجانی، کودکان با اختلال گفتاری، کودکان با مشکلات ویژه در سلامت، کودکان با ناتوانیهای چندگانه، کودکان تیزهوش، کودکان با استعدادهای خلاقانه و کودکان محروم اجتماعی