عنوان کتاب: تکنا
نویسنده: امید محمدی
کتاب تکنا نوشته آقای امید محمدی میباشد. انسان‌هایی با ویژگی‌های برتر و بالاتر را جهت بدست آوردن فرزندانی موثرتر، بهینه و کاراتر با هم آمیزش می‌دادند. این کتاب زیبا را به علاقمندان داستان های کوتاه و رمان پیشنهاد میکنیم.
چکیده ای از کتاب:
پس از آنکه ناکاها به زمین مهاجرت کرده و با جمعیت بالای انسان نسبت به دیگر گونه‌ها مواجه شدند، شروع به کشتن آنها برای مصارف جاری خود کردند و مقدار بسیاری را هم جهت مصرف و ذخیره سازی به سرزمین خود ارسال کردند. پس از ده سال ناکاها دریافتند که می‌توانند از انسان‌ها به واسطه هوش بالایی که نسبت به دیگر گونه های جانوری دارند.
برای پیشبرد اهداف خود استفاده کنند؛ به همین دلیل مکان‌هایی مخصوص پرورش و نگهداری انسان ساختند. تعدادی از آنها برای استفاده در گله‌های حیوانات اهلی، به نام «انسان گله» و تعدادی برای کارهای ابتدایی کارخانجات به عنوان «انسان کارگر» پرورش یافتند.
ناکاها پس از ورود به زمین بسیار سریع توانستند زبان و راه ارتباطی انسان‌ها را بیابند؛ اما لزومی نمی‌دیدند با انسان ارتباط برقرار کنند زیرا از نظر ناکاها انسان‌ها درک درستی از خود ندارند.
ناکاها انسان‌هایی با ویژگی‌های برتر و بالاتر را جهت بدست آوردن فرزندانی موثرتر، بهینه و کاراتر با هم آمیزش می‌دادند. در روند این بهینه‌سازی ناکاها با موارد خاص و متفاوتی مواجه شدند.
در یکی از این موارد، ناکاها هنگامی که سه انسان با ویژگی‌های برتر را برای آمیزش از یک انسان‌داری در غرب، به انسان‌داری «ماوین» در مرکز منتقل کردند، مشاهده کردند که یکی از آنها که او را «تکنا» نامیدند؛ نه تنها با انسانی از جنس مخالف آمیزش نمی کند؛ بلکه با کسی حرف هم نمی‌زند.
تیمی تحقیقاتی متشکل از چهار ناکایا به سرپرستی «سرام آروید» برای بررسی بیشتر موضوع انتخاب شدند. تیم آروید وضعیت تکنا را قبل از ورود به انسان‌داری ماوین بررسی کردند. تکنا در انسان‌داری غرب بیشترین ارتباط را با انسانی ماده به نام حورا داشته، اما با دیگر همنوعان خود نیز ارتباطی هر چند جزئی برقرار می‌کرد.
یکی از اعضای تیم پیشنهاد داد برای حل مشکل عدم آمیزش، حورا را نیز به تکسان منتقل کنند؛ اما آروید تذکر داد؛ این چیزی جز پاک کردن صورت مسئله نیست و گزارش‌های دیگری از چنین مشکلی وجود دارد که به این سادگی قابل حل نیست. پیشنهاد دیگر این بود که با تکنا ارتباط برقرار کنند و از او سوالات مدنظرشان را بپرسند.
اما آروید یادآوری کرد که انسان‌ها درک درستی از خود ندارند و در ضمن این کار باعث به وجود آمدن پیشفرض در روند تحقیقات می‌شود. این در حالی بود که آنچه ممکن بود از تکنا بشنوند برایشان قابل پیش‌بینی بود؛ احتمالاً «دوست داشتن»، و در خوشبینانه‌ترین حالت، «وابستگی» یا «عادت» کلماتی بودند که می‌شنیدند.
آروید احتمال می‌داد نگاه انسان‌ها به یکدیگر با نگاه او و همنوعانش به یکدیگر متفاوت باشد. ناکاها سطح هر یک از همنوعان خود را با یک عدد مشخص می‌کنند و این عدد محدوده خاص و سطح تغییرات محدودی دارد و هیچ‌گاه بی‌نهایت نمی‌شود.
آروید اما برنامه‌ای ویژه‌ای داشت.
آروید دستیار خود «فربار» را مسؤل ساخت و مدیریت انسان‌داری کوچکی با ویژگی‌های سطح بندی شده کرد و جزئیات ساخت آن را توضیح داد. آروید انسان‌داری را می‌خواست در سه سطح، که سه گروه انسانی در آن قرار گیرند. آروید «یابان»، دستیار دیگر خود را مسؤل یافتن و قرار دادن انسان‌ها در این سه گروه کرد.
سطح بالاتر باید دارای ویژگی‌هایی همچون میانگین فضای بالاتر برای هر انسان، مقدار غذای بیشتر و دیگر امکانات برتر باشد. همچنین گروه بالاتر باید از نظر ویژگی‌های ظاهری و هوش برتر باشند. آروید «بارمان»، دستیار دیگر خود را، مسؤل بررسی منابع نوشتاری انسانی در مورد مسئله «تکنا» کرد.
بارمان پرسید: «هدف از این سطح‌بندی چیست؟»
آروید گفت: «انسان‌ها مانند ما و دیگر موجودات معمولاً جذب همنوعانی از خود می‌شوند که در سطوح بالاتر قرار دارند اما در موارد بسیاری هم مشاهده شده که این گونه گاهی جذب همنوعی می‌شود که چندین سطح پایین‌تر از خود آنها قرار دارد.
اما تفاوت بزرگ این است که شیفتگی گاهی به حدی است که روند عادی زندگی انسان را مختل می‌کند. بهرحال هدف آن است که با قرار دادن سطوح متفاوت و افراد گوناگون در محیط، تکنا و امثال تکنا را ترغیب به ایجاد ارتباط جدید کنیم.»
فربار در مورد تأثیر پذیری این سطح‌بندی سوال کرد.
آروید پاسخ داد: «کسلی و کرختی گاهی ناشی از نگاه یکسان و یکنواخت به محیط است. تفاوت و سطح‌بندی جدید، شدید و آشکار در محیط بیرونی، در اغلب اوقات باعث همین تغییرات در ذهن و درون جاندار می‌شود. من به تأثیر این کار خوشبینم.»
بسیار سریع انسان‌ها کار ساخت مجموعه را تمام کردند. مجموعه‌ای گسترده که تفاوت آن با دیگر انسان‌داری‌ها وجود چند مجتمع تفریحی بود. دقیقاً مانند ده سال پیش و زمان غلبه انسان‌ها بر زمین.
یابان سه گروه منتخب ده نفره را برای استقرار از میان چهارانسان‌داری تعیین کرد. انسان‌داری را که برای بررسی تکنا ساختند، «تکسان» نامیدند.
پس از اتمام پروژه یابان گزارش کار داد: «تکنا را درگروه دو قرار دادیم تا گروه یک و سه را دور در نظر نگیرد. اسامی گذشته انسان‌ها با ورود به تکسان منقضی می‌شود و هر انسان با یک شماره مشخص می‌شود. همراه تکنا، در گروه دو، نه انسان دیگر، شامل پنج ماده و چهار نر قرار دادیم. سایر گروه‌ها را هم به همین صورت مرتب کردیم.
