کتاب خواب‌های مسخره من

عنوان کتاب: خواب‌های مسخره من

نویسنده: علی تصویری‌قمصری

داستان های کوتاه فارسی

ذهن پاک و روحیه شاد کودکان، برایشان رویاهای زیبا و شگفت انگیزی می سازد.

این کتاب مجموعه انشاء های یک کودک 10 ساله است که رویاها، احساسات و عواطف کودکانه ی او را بیان می کند.

بخشی از این کتاب:

کلاغچه! پیرکلاغ!

اگه می­تونستم پرواز کنم، می­تونستم تا ابرها برم. می­تونستم اون بالا، پیشِ پرنده­ها پرواز کنم و دیگه توی ترافیک نمونم.

اتفاقا همین چند روزِ پیش بود، که دیدم یک کلاغِ سیاهِ کوچولو، جلوی پنجره­ی اتاقم نشسته. بامزگیم گل کرد. جلو رفتم و گفتم: (به­به سلااام، کلاغِ خوشگل! خوبی؟)

اما در میانِ تعجبِ من، یکهو کلاغ گفت: (سلام، خوبم. شما چطور، خوبین؟) یک لحظه جا خوردم! گفتم: (تو الان حرف زدی؟! چه باتربیت هم هستی!) گفت: (بله، چطور مگه؟ مگه تا حالا ندیدی یه کلاغ حرف بزنه؟)

گفتم: (چی؟ نه! این غیرِ ممکنه!) با لبخند گفت: (حالا که داری می­بینی. خیلی هم ممکنه.) پرسیدم: ( مگه تو از کجا اومدی که حرف زدن بلدی؟) – (از سرزمینِ قصه­ها!) – (واقعا! چطوری اومدی اینجا؟) – (راستش من از سرزمینِ قصه­ی یک کلاغ چهل کلاغ اومدم. آخه می­دونی، من از فضولی کردن بدم می­آد.

اما کلاغ­های سرزمینِ من، همشون مدام در حالِ فضولی کردن هستن. دلم براشون تنگ شده­هااا، اما راه چاره­ای ندارم.) گفتم: (می­خوای کمکت کنم؟) – (یعنی می­تونی؟!) – (خوب آره معلومه! من یک آدمم و آدم­ها موجوداتِ باهوشی هستن.) – (پس بجنب تا بیشتر از این دیر نشده.

همین حالا می­خوام تو رو به اونجا ببرم.) گفتم: (هی… کجا؟! صبر کن! من که پرواز کردن بلد نیستم! میفتم داغون می­شم­اا!) – (نگران نباش! تو فقط پای منو بگیر. کافیه فکر کنی که یک کلاغی. بقیش با من) نمی­دونم چرا بهش اعتماد کردم.

چشمام و بستم و فکر کردم که یک کلاغم. بعد هم پاهاشو گرفتم و با هم پریدیم. فکرشم نمی­کردم به این راحتی بتونم پرواز کنم. با خوشحالی گفتم: (آخ جووون! پیش به سوی سرزمینِ یک کلاغ چهل کلاغ!)

از اون بالا همه چیز کوچولو به نظر میومد. می­تونستم ببینم که خیلی از مردم توی ترافیک هستن و خسته شدن. دلم براشون سوخت! کاش اونا هم به جای ماشین بال داشتن! کاش می­تونستم براشون کاری کنم. حتما خانواده­ی منم الان توی همین ترافیکن. همینطور که با خودم فکر می­کردم یهو کلاغ گفت: (خوب، رسیدیم!)……..(کتاب خواب‌های مسخره من)

گاوِ شیرکاکائویی

یک روز صبح که برای دوشیدنِ گاوم رفته بودم، چیزی دیدم که مثلِ خودش شاخ درآوردم! دیدم که به جای شیر، یک چیزی شبیهِ شیرکاکائو می­ده! خیلی تعجب کردم! چون تا حالا ندیده و نشنیده بودم که هیچ گاوی شیرکاکائو بده!

مامانم، بابام و فامیلامون هم تعجب کرده بودن. البته شیرکاکائوش یک مزه­ای می­داد! مزه­اش با بقیه­ی شیرکاکائوها فرق داشت. یک بوی عجیبی هم می­داد، مثلِ بوی سیمِ سوخته! با این حال ما می­خوردیمش و به نظرمون جالب می­اومد.

اما مامانم نگران بود و لب بهش نمی­زد. به ما هم می­گفت: (نخورینش! شاید فاسد شده باشه؟) یکی هم نبود بهش بگه، آخه مامانِ من، مگه شیرِ توی گاوم فاسد می­شه؟! خلاصه چندتایی دامپزشک برای معاینه­اش اومدن. اما هیچ کدومشون چیزی متوجه نشدن. همشون می­گفتن که سالمه و چیزیش نیست.

خبرِ شیرِ کاکائوییِ گاوم به همه­ی همسایه­ ها رسید. هر روز صبحِ زود، همسایه­ ها با سطل­های بزرگ، دمِ خونمون صف­های دراز می­بستن تا شیرکاکائو بگیرن. مدت­ها گذشت و ما همین­جور از شیرکاکائوی گاوم استفاده می­کردیم و انقدر زیاد بود که به دیگران هم می­دادیم.

کم­کم قرار شد پای داورهای گینس و دامپزشک­های خارجی هم به خونمون باز بشه و این یعنی شروعِ معروف شدن!

تا اینکه یک روز تصمیم گرفتم خودم کشف کنم که چطوری گاوم به جای شیر، شیرکاکائو می­ده. با خودم گفتم: (شاید اگه بفهمم، بتونم کاری کنم که شیر رو با طعم­های دیگه­ای مثلِ شیر توت­فرنگی یا شیر ­موز هم بده!)…..(کتاب خواب‌های مسخره من)