عنوان کتاب: زودآموز مهندسی پزشکی (تشریح جامع WBAN سنسورها و فشارسنج ها)
نویسنده: سیمین مروی
پیشرفت های جدید در زمینه های مدار های مجتمع، ارتباط بیسیم، تکنولوژی های نیمه هادی و علم کوچک ساز باعث رشد شبکه حسگر در کاربرد وسیعی از جمله پزشکی و سازمان بهداشت و درمان شده است. از طرفی دیگر افزایش بیماری ها و هزینه های درمانی ناشی از آن سبب پیدایش تکنیک هایی برای حل این مشکلات شده است. یکی از این تکنیک ها به کارگیری شبکه های بی سیم بدنی می باشد. انتظار می رود WBAN انقلابی در نظارت های سلامتی انسان ها به وجود آورد.
مکانیسم های امنیتی
مکانیسم های امنیتی فرایندهایی هستند که به منظور شناسایی و پیشگیری از حملات امنیتی استفاده میشوند. اگرچه مکانیزمهای امنیتی شبکه های سنتی وجود دارد (به عنوان مثال، شبکههای سیمی موردی) ولی به طور مستقیم برای شبکههای حسگر بیسیم پزشکی با توجه به منابع محدود قابل استفاده نیست. بنابراین در این بخش به بحث و بررسی مسائل مربوط به مکانیزم های امنیتی موجود، به شرح زیر میپردازیم:
رمزنگاری: شبکه های WBAN بیسیم حسگر پزشکی با اطلاعات حساس فیزولوژیکی سروکار دارند، بنابراین توابع رمزنگاری قوی یکی از الزامات اساسی این شبکهها میباشد. این توابع رمز نگاری امنیت و حریم خصوصی بیمار را در برابر حملات مخرب حفظ میکند. رمزنگاری قوی نیاز به محاسبات گسترده و منابع زیاد دارد، بنابراین انتخاب یک رمزنگاری مناسب، کار چالش برانگیزی برای منابع گرسنه گرههای حسگر پزشکی است که بتواند حداکثر امنیت را با استفاده از حداقل منابع فراهم کند. علاوه بر این، انتخاب سیستم رمز نگاری مناسب به قابلیتهای ارتباطی و محاسباتی گرههای حسگر بستگی دارد.
برخی استدلال میکنند که سیستم های رمزنگاری تشریح نامتقارن برای سنسورهای پزشکی اغلب بیش از حد گران است و سیستمهای رمزنگاری متقارن به اندازه کافی فراگیر نیستند. با این حال استفاده از مکانیزمهای امنیتی با توجه به منابع محدود حسگرهای پزشکی باید بر اساس ملاحظات زیر انتخاب شود: انرژی: چه مقدار انرژی برای انجام توابع رمزنگاری مورد نیاز است. حافظه: چقدر حافظه(به عنوان مثال، حافظه فقط خواندنی و حافظه دسترسی تصادفی مورد نیاز است. زمان اجرا: چه میزان زمان برای اجرای مکانیسمهای امنیتی مورد نیاز است.
مدیریت کلید: در واقع مدیریت کلیدهای تشریح نهفته در یک سیستم رمزنگاری میباشد و این شامل تولد، مبادله، ذخیره، و استفاده کلیدها میشود. با توجه به اینکه در صورت غیر قابل شکست بودن الگوریتمهای رمزنگاری و پرتوکلهای مورد استفاده، بکارگیری کلیدهای ضعیف و یا استفاده نامناسب از کلیدهای مورد نیاز میتواند نقاط ضعف بسیاری را برای تحلیل امنیت باقی بگذارد. در دنیای واقعی مدیریت کلید سختترین قسمت رمزنگاری محسوب می شود.
